Łojotokowe zapalenie skóry to problem dotykający najczęściej osób z tzw. tłustą cerą. Choroba skóry, jaką jest jej łojotokowe zapalenie, objawia się zmianami rumieniowo-złuszczającymi, które mogą pojawić się na twarzy, klatce piersiowej lub skórze głowy, pod włosami. Często mylone z łuszczycą, łojotokowe zapalenie skóry powoduje jednak w odróżnieniu od niej zmiany wilgotne, które się nie sypią. Pojawia się bardzo często w okresie dojrzewania, ale może także występować u niemowląt czy osób dorosłych.
Na skróty: - Czym jest Łojotokowe zapalenie skóry - Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry - Objawy łojotokowego zapalenia skóry - Diagnostyka łojotokowego zapalenia skóry - Leczenie łojotokowego zapalenia skóry - Zapobieganie łojotokowemu zapaleniu skóry
Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry
Łojotokowe zapalenie skóry powodowane jest nadmierną aktywnością gruczołów łojowych, które objawia się tzw. tłustą skórą występujące najczęściej razem z zakażeniem grzybem drożdżopodobnym, który wchodzi w skład normalnej flory bakteryjnej organizmu ludzkiego, ale w niektórych z nich nadmiernie się kolonizuje. Przypuszcza się także, że występowanie łojotokowego zapalenie skóry może być związane z obniżeniem odporności u niektórych pacjentów czy też niektórymi chorobami. Zalicza się do nich m. in. choroby neurologiczne, jak Parkinson, jamistość rdzenia czy porażenie nerwu VII, choroby psychiczne, zwłaszcza w przypadku stosowania w ich trakcie leków psychotropowych, alkoholizm, zakażanie wirusem HIV czy choroby nowotworowe układów pokarmowego oraz oddechowego.
Objawy łojotokowego zapalenia skóry
Łojotokowe zapalenie skóry objawia się przede wszystkim rumieniem w miejscu objętym chorobą, z którego następnie złuszczają się tłuste i żółtawe części naskórka. W miejscy występowania tej choroby tworzą się czasem także strupki.
Łojotokowe zapalenie skóry najczęściej pojawia się najpierw na skórze głowy, w miejscach owłosionych, co powoduje, że tym trudniej zauważyć pierwsze oznaki chorobowe. Włosy w miejscu, gdzie atakuje łojotokowe zapalenie skóry stają się często przerzedzone, zbite i splątane. Następnie choroba może przenosić się w miejsca nieowłosione na głowie, jak czoło, linia włosów, brwi, za uszami, przy nosie i ustach. Czasem objawy łojotokowego zapalenia skóry mogą objąć też takie obszary ciała, jak skóra wzdłuż kręgosłupa, mostek lub brzegi powiek.
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt objawia się tzw. ciemieniuchą pojawiającą się na skórze głowy, ale czasem także obejmującą twarz, tułów i kończyny dziecka. Miękkie, tłuste strupki i łuski najczęściej znikają po kilku tygodniach od narodzin dziecka. Jeśli jednak stany zapalne trwają dłużej, należy skonsultować je z lekarzem dziecięcym w trakcie wizyty kontrolnej.
Diagnostyka łojotokowego zapalenia skóry
Jeżeli objawy łojotokowego zapalenia skóry stają się tak uporczywe, że nie można skupić się na codziennych czynnościach, a dodatkowo powodują odczucia dyskomfortu i kompleksy, warto skonsultować się ze specjalistą, który przeprowadzi diagnostykę naszego stanu. W przypadku występowania łojotokowego zapalenia skóry głowy będzie to trycholog, w przypadku występowania tej choroby na innych częściach ciała – warto udać się do dermatologa.
Diagnostyka łojotokowego zapalenia skóry obejmuje przede wszystkim dokładny wywiad z osobą cierpiącą na tę chorobę. Specjalista może zadawać pytania dotyczące objawów i momentu ich zauważenia, ich intensywności lub nasilania pod wpływem różnych, zewnętrznych czynników, a także stosowanych do tej pory metod leczenia tego problemu. Dodatkowo diagnostyka łojotokowego zapalenia skóry może obejmować biopsję, czyli pobranie wycinków skóry objętej zmianami chorobowymi do badania histopatologicznego, aby wykluczyć inne, podobne schorzenia, jak łuszczyca, atopowe zapalenia skóry czy trądzik różowaty.
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry
Zdiagnozowanie łojotokowego zapalenia skóry pozwala na zastosowanie odpowiednich leków pomagających w walce z tą chorobą: przeciwzapalnych oraz przeciwgrzybiczych. Leki przeciwzapalne stosuje się miejscowo, przyjmując np. glikortykosteroidy pod ścisłym nadzorem lekarza czy inhibitory kalcyneuryny, które mogą być bezpiecznie stosowane na twarzy przez dłuższy okres.
Do leczenia owłosionych partii skóry głowy objętych łojotokowym zapaleniem skóry stosuje się z kolei takie składniki, jak pirytonian cynku, dziegieć, ichtiol lub siarkę.
W przypadku bardziej nasilonych zmian wywołanych łojotokowym zapaleniem skóry specjalista może także zaordynować doustne leki przeciwgrzybicze.
Zapobieganie łojotokowemu zapaleniu skóry
Leczenie łojotokowego zapalenia skóry może przynieść zadowalające efekty, jednak, niestety, choroba ta należy do rodzaju schorzeń przewlekłych i nawracających. W niektórych przypadkach jej objawy mogą pojawić się w okresie jesieni i zimy, kiedy organizm może mieć obniżoną odporność. Warto więc stosować szczególnie w tym czasie dietę bogatą w cynk, wolne kwasy tłuszczowe czy witaminę B. Nie ma jednak jednoznacznych danych, pozwalających stwierdzić, że tego typu działania zapobiegają całkowicie nawrotowi choroby. Leczenie łojotokowego zapalenia skóry i nawroty tej choroby są bowiem kwestiami bardzo indywidualnymi.
